Historie
Het ontstaan van "De Tynje" Tijnje laat zich kenmerken door een lange geschiedenis. Reeds in de middeleeuwen is er bewoning geweest op de plaats waar nu Tijnje ligt. In 1315 wordt er melding gemaakt van de nederzetting Rijp. De herinnering hieraan leeft voort in namen als Riperwei en Riperwalden. Toen ter verbetering van het vervoer van turf in 1645 een vaart werd gegraven van Kortezwaag naar de rivier De Boorn, sprak men van Tinie. Tijnje betekende in de omgeving van ons huidige Tijnje: "tichtset" Hieronder werd verstaan: een in smal water opgesteld landhoofd waarop een paar "Barten" (looplanken) werden gelegd als hulpbrug om er hooi over te vervoeren. Zo ontstond "Grutte Tijnje" (bij Café Overwijk) en "Lytse Tynje" (bij Beusmeat). De veengebieden waar de vaart doorheenliep behoorden bij de dorpen Luxwoude en Terwispel. Toen na 1800 werd begonnen met het afgraven van deze laagveengebieden, nam de bevolking en derhalve ook de bewoning langs de vaart toe. In Tijnje verrijzen de eerste turfschuren en turfwoningen: "In doarp riist ut 'e puollen"
Tijnje groeide meer en meer en hoewel iedereen de naam Tijnje gebruikte (ook in de raadsverslagen) bleef het dorp formeel bij Terwispel behoren. Pas in 1910 werd Tijnje een zelfstandig dorp. Het heeft zich in haar officiële bestaansgeschiedenis ontwikkeld tot een bloeiend dorp, hetgeen o.a. tot uitdrukking komt in het verenigingsleven.Wapen: Skeand fan sulver en grien, belein mei sân lofter-skeanbalken, fan it iene yn it oare; oer alles hinne in reade haadbalke mei oan de boppeside fjouwer tosken.Wapenspreuk: "In doarp riist út 'e puollen" fan griene kapitalen op in wyt lint.
Flagge: in reade hys fan 1/3 flaggehichte, mei yn de broektop in giel pompeblêd fan 1/3 flaggehichte; De flecht lofts-skeand fan wyt en grien, belein mei sân skeanbalken, fan it iene yn it oare. De wapenspreuk is yn it doarp yn stien fêstlein. Hy hat de grûnslachwest foar it ûntwerp en is as wapenspreuk dêryn meinommen. De skeane banen fan grien en wyt stelle it gebiet fan petgatten foar. Op de smelle stripen grien tusken de petgatten waarden de turven te droegjen lein. De haadbalke, dy't krekt yn de skeane linen fan de skylferdieling past, stelt it doarp foar, dat út de sompige feanen omheech riist. De dielline, dy't dwers troch de banen hinne rint is de haadwei troch it doarp. It pompeblêd yn de flagge ropt it oantinken op oan de wetterrykdom fan de omkriten fan it doarp.